به گزارش خبرگزاری«حوزه»، آیت الله رضا استادی عصر امروز  در هفتمین مجمع عمومی انجمن قلم حوزه که در مدرسه  اسلامی هنر در قم برگزار شد، با اشاره به این که در گذشته نویسندگی مانند امروز نبود و افراد کمی در این عرصه حضور داشتند، گفت: در گذشته با دلیل مشکلات و کمبود امکانات، نویسندگی در میان طلاب فراگیر نبود.

دبیر شورای عالی حوزه های علمیه با بیان این که گاهی در امور، سرگرم مسائلی می شویم که ما را از اصول غافل می کند، تصریح کرد: حضور در عرصه نویسندگی به ویژه برای  طلاب اهمیت زیادی دارد، ولی از آن مهم تر، حضور درست و پرتوان طلاب و پژوهشگران حوزوی در این عرصه است.

وی با اشاره به برخی نگرانی ها نسبت به حضور نادرست طلاب در عرصه نویسندگی گفت:  از جمله نگرانی ها در عرصه نویسندگی، حضور کمرنگ طلاب نسبت به جمعیت گسترده آنهاست. درست است که کارهایی از سوی اساتید و فضلای حوزه و پژوهشگران در عرصه نگارش علمی انجام شده است؛ ولی این تعداد نسبت به جمعیت حوزویان کافی نیست.

آیت الله استادی خاطرنشان کرد: در مجامع علمی، به ویژه حوزه، از ضروریات کار علمی و تبلیغی، حضور در عرصه نویسندگی است.

وی نگرانی دیگر را حضور نادرست افراد در عرصه نویسندگی معرفی و عنوان داشت: کسانی که دست به قلم می شوند، باید درست بنویسند تا بتوانند آبرویی برای حوزه باشند. افرادی که در این عرصه حضور می یابند، باید کتاب های مختلف ادبی و نگارشی را مطالعه کنند و از سرسری نوشتن پرهیز نمایند.

عضو شورای عالی حوزه های علمیه ادامه داد: درست نویسی از نظر محتوایی برای نویسندگان نیز اهمیت زیادی دارد؛ در نوشته های دینی، نادرست نوشتن، خطری بزرگ و نگران کننده است.

وی در ادامه بهتر نویسی را مهم تر از بیشتر نویسی دانست و گفت: مسلماً درست نوشتن، لازمه نویسندگی است، حال ممکن است فردی کتاب های زیادی بنویسد، ولی در این کتاب ها سخنان و مطالب نادرستی مطرح گردد. اخلاق نویسندگی این است که فرد بررسی نماید انتشار این نوشته، چه اندازه زمان و هزینه از مردم و مخاطبان را صرف خود می کند؛ در چنین شرایطی نویسنده بهترین مطالب را نگاشته یا منتشر می سازد.

آیت الله استادی تصریح نمود: نویسنده خوب، کسی  است که نوشته های او ایمان افراد را تقویت، اخلاق را در جامعه ترویج و مردم را به سمت زندگی سالم هدایت کند.

وی با بیان این که هر فردی بهتر از دیگران نسبت به نوشته خود اشراف دارد و می داند چه کاستی ها و اشتباهاتی دارد، تصریح کرد: در عرصه های مختلفی سوگند نامه هایی از سوی افراد یاد می شود، چه بهتر که در عرصه نویسندگی نیز سوگندنامه هایی تدوین و نویسندگان خود را ملزم به ادای بند های آن کنند.

عضو شورای عالی حوزه های علمیه اخلاص را لازمه نویسندگی دینی دانست و گفت: کار دینی نیازمند اخلاص است؛ افراد علاوه بر اخلاص باید به دنبال این باشند که نوشته های آنها کاربردی بوده و نیازهای جامعه را برآورده سازد.

انتهای پیام// 15/ 313